علت کمردرد در بارداری چیست؟
استخوان ها و مفاصل شما با بافت های سخت به نام لیگامان به یکدیگر متصل می شوند. در طول بارداری، هورمون آرامبخش رباط های شما را شل میکند. این اتفاق از اوایل تا هفته دهم بارداری تا 14 بارداری دیده می شود.
اگر دچار کمر درد زودرس در دوران بارداری بشوید، احتمال دارد هورمون آرامبخش دلیل آن باشد. کمردرد در سه ماهه اول شایع است.
با ورود به سه ماهه دوم و سوم بارداری ، افزایش وزن جنین و بزرگ شدن رحم فشار بیشتری بر رباط ها و عضلات وارد می کند.
ماهیچه های شکمی شما کشیده می شوند و نمیتوانند به شما کمک کنند تا تعادل خود را به طور قاطع حفظ کنید. این به این معنی است که کمر شما بیشتر تحت فشار است.
همچنین در صورت اضافه وزن، احتمال درد کمر در طول بارداری بیشتر است.
ورزش منظم می تواند از کمر درد جلوگیری کند، اما اگر در حال حاضر بچه دارید، ممکن است زمان کمی برای ورزش منظم داشته باشید. کار سنگین و کمردرد قبلی یا درد لگن همچنین می تواند درد کمر را در حاملگی افزایش دهد.
مهمترین علل کمردردهای زمان بارداری را در موارد زیر خلاصه کرد:
افزایش وزن:
در یک بارداری سالم و طبیعی، حدود 12 تا 15 کیلوگرم به وزن اضافه میشود و این ستون فقرات است که باید وزن اضافه را تحمل کند. این اضافه وزن فشار قابلتوجهی به تاندونها و عضلات ستون فقرات و عروق و اعصاب لگن وارد میکند و میتواند باعث بروز درد شود.
تغییر در قامت و وضعیت بدن:
بارداری باعث تغییر مرکز ثقل بدن میشود. این وضعیت باعث میشود اگرچه ناخودآگاه، وضعیت کمر و لگن خود را تغییر دهید تا بتوانید مرکز ثقل بدن خود را کنترل کنید که این وضعیت میتواند باعث درد شود.
تغییرهای هورمونی:
حین بارداری بدن هورمونی به نام ریلکسین ترشح میکند که باعث شل شدن لیگامانهای ناحیه لگن میشود تا زایمان طبیعی امکانپذیر شود. این هورمون نهتنها تاندونها و مفاصل کانال زایمانی را شل میکند بلکه روی تاندونهای ستون فقرات نیز اثر دارد که میتواند باعث نداشتن ثبات و درد شود.
جداشدن عضلات:
از آنجا که رحم شروع به رشد میکند، عضلات موازی و راست شکم که از دندهها شروع و به استخوان لگن متصل میشود، از هم جدا میشوند. این جدایی عضلات میتواند کمردرد را بدتر کند.
استرس:
فشارهای روانی میتواند باعث گرفتگی عضلات ستون فقرات و گرفتگیهای دردناک شود پس اگر عصبی شدید، دردتان بدتر خواهد شد.
علائم کمر درد در بارداری چیست؟
به احتمال زیاد در حالی که کمر به لگن وصل شود احساس درد می کنید. این درد به راحتی با درد لگن اشتباه گرفته می شود، بنابراین بهتر است این نوع درد را به دو دسته تقسیم کنیم:
کمر درد
اگر قبلا کمر درد نداشته اید، دردی خسته کننده را تجربه می کنید، به طوری که هنگام خم شدن به جلو درد احساس می کنید. این درد توانایی شما برای حرکت بخش کمر ستون فقرات را محدود می کند. عضلات خاصی در پشت شما هنگام فشار دادن صدمه می بینند.
درد کمر لگنPGP
که ناشی از رباط های شل و مفاصل شل در لگن می باشد. ممکن است احساس درد در پشت لگن داشته باشید، جایی که بین استخوان لگن و استخوان پایین در ستون فقرات شما مفصل وجود دارد. این مفصل مفصل ساکرولیایک نامیده می شود.
درد ممکن است ضربه ای، تیر کشیدن یا سوزش باشد، و ممکن است بیاید و برود. PGP می تواند به پشت ران نیز برسد. به همین دلیل است که برخی از پرستارها و پزشکان این درد را با سیاتیک اشتباه می گیرند.
فیزیوتراپیست اگر کمر درد یا PGP یا ترکیبی از آن ها را داشته باشید با شما تمرین خواهد کرد. او تمرین های تقویتی برای منزل به شما می دهد.
اگر درد در ناحیه استخوان شکم یا اطراف آن احساس می شود، ممکن است دچار اختلال سمفیز پوبیس (SPD)، یک بیماری مرتبط با رباط ها در لگن، شده باشید. کمر درد ممکن است مشکل زیر را داشته باشد:
بلند شدن از نشستن
چرخیدن در تختخواب
لباس پوشیدن و لباس در آوردن
راه رفتن برای مدت طولانی
بلند کردن و حمل سبکی
ممکن است متوجه شوید که پشت شما در انتهای روز درد بیشتری دارد یا پس از ایستادن طولانی درد بیشتری دارد. این به این دلیل است که عضلات شما خسته می شوند و رباط های شما در اثر افزایش وزن جنین و خودتان کشیده می شود.